IES OTERO BIOXEO: enero 2014

Os tecidos vegetales mantéñense vivos mentres poidan respirar tomando o osíxeno directamente do aire.

Cando están na árbore fano "queimando" as materias orgánicas que continuamente fornécelle a savia elaborada, pero cando se arrincan seguen respirando a costa dos seus propios tecidos e vanse autoconsumindo.

A respiración é unha oxidación lenta na que se consome osíxeno e despréndese dióxido de carbono, polo que si unha vez recolectadas póñense nunha atmosfera con menos osíxeno e máis dióxido de carbono do normal, respiran a menos velocidade e duran máis. A velocidade de respiración é maior cando as froitas están máis maduras e algunhas, como as mazás, expulsan un gas, o etileno (CH2=CH2), que acelera a respiración. Si póñense xuntas mazás maduras con outras verdes, o etileno que producen as primeiras provoca a maduración destas últimas. Doutra banda, como a velocidade da reacción de respiración depende da temperatura, ao arrefrialas respiran máis amodo e se degradan menos.